Noc w Galerii BWA

W ramach Europejskiej Nocy Muzeów zapraszamy do odwiedzenia Galerii Sztuki BWA w godzinach wieczornych.  W programie projekcja filmów w holu, wstęp wolny na wystawy w sali głównej i kameralnej, koncert Pongo Records w atrium BWA, a pod kopułą Planetarium audiowizualny występ zespołu KakofoNIKT. Sobota 19 maja 2012 r., start godz. 19:00!

EUROPEJSKA  NOC  MUZEÓW
19 / 20 maja (sobota / niedziela)

19.00 - 0.00
- wstęp wolny na wystawy w sali głównej i kameralnej: FAUNA, FLORA i PIRACI oraz Interaktywny Plac Zabaw
- pokaz filmów: Anna Okrasko - „Ankieta", Urszula Pieregończuk - „Rosyjski romans"
- wyprzedaż wybranych wydawnictw BWA (ceny od 1 do 10 zł)
19. 45 - pokaz filmu Natalii Oliwiak „Kręgi czasu" pod kopułą Planetarium
20.00 - 20.30 - „Nocne czytanie strasznych bajek". Baśnie Braci Grimm przedstawią studenci Studium Aktorskiego w Olsztynie

19.00 - 21.00 - koncert Pongo  Records w atrium BWA
21.00 - GOŚĆ SPECJALNY !

21.00 - koncert zespołu KakofoNIKT pod kopulą Planetarium

Filmy prezentowane podczas ostatniej edycji dwóch najważniejszych konkursów dla młodych polskich artystów: Spojrzenia – Nagroda Fundacji Deutsche Bank (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki) oraz Samsung Art Master (CSW Zamek Ujazdowski):

Anna Okrasko - „Ankieta", 2011
(5. Spojrzenia)

Film „Ankieta" składa się z serii pytań takich jak: Jakie jest nasze samopoczucie jako obywateli? Jakie są twoje ideały? Jakie masz plany na przyszłość? Obraz zmontowany z dwóch filmów Kazimierza Karabasza, „Na progu" (1965) oraz „Próba materii" (1981), działać ma jak prawdziwa ankieta, prowokować widza do szukania własnych odpowiedzi na zadane pytania. Zabieg montażu pozbawia nas możliwości usłyszenia odpowiedzi udzielonych przez bohaterów filmu. obserwujemy jedynie twarze skonsternowanych ludzi, zakłopotanych, zmieszanych, wahających się. W odpowiedzi często otrzymujemy milczenie; w tle pobrzmiewa walc Fryderyka Chopina.

Anna Okrasko (ur. 1981)
Mieszka i pracuje w Warszawie i Rotterdamie. W latach 1999–2004 studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w pracowni prof. Leona Tarasewicza), odbyła podyplomowy staż w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (2005), a następnie studia w Piet Zwart Institute w Rotterdamie (2009–2011). Jest artystką sztuk wizualnych, tworzącą rzeźby, instalacje, wideo oraz fikcyjne dokumenty. Jej prace prezentowane były na wystawach indywidualnych i grupowych, między innymi w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, podczas EASTInternational 2009 w Norwich czy podczas 41. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego 2012 w Rotterdamie. Zwyciężczyni w konkursie stypendialnym szwajcarskiej Fundacji Vordemberge-Gildewart oraz laureatka Promotieprijs 2011 nagrody holenderskiej organizacji Stichting Promotieprijs w Rotterdamie.

Urszula Pieregończuk - „Rosyjski romans", 2011(8. Samsung Art Master)
Scenariusz, reżyseria, scenografia, dźwięk, montaż, kostiumy, charakteryzacja - Urszula Pieregończuk
Zdjęcia - Sławek Jóźwik
Światła - Jacek Wierzchoś
Wystąpili - Wioletta Głowacka, Marcin Kołodziejak, Agnieszka Szablewska, Artur Kuźma

Inspiracją dla filmu był grecki mit o Sylenie oraz gatunek pieśni zwanych rosyjskimi romansami, w których relacje interpersonalne i oscylowanie między pierwiastkiem męskim i kobiecym zawsze łączy się z bólem, rozłąką, rozpaczą, zawiścią. Fabuła filmu ujęta jest w klamrę, która nawiązuje do greckiego mitu: Sylen ścigany przez Midasa i zapytany o to, co jest najważniejsze i najlepsze w życiu człowieka, odpowiada: „nieszczęsne, efemeryczne stworzenie, najlepsze dla ciebie to w ogóle się nie narodzid, a jeśli już się narodziłeś, to rychło umrzeć." Etiuda nie podąża jednak wiernie śladami mitologicznej fabuły. W wideo jeden z głównych bohaterów zabija Sylena, nie zadając mu wcześniej żadnego pytania. Oczywiście nie oznacza to, że Sylen nie wypowiedziałby wyżej przytoczonych słów, gdyby miał szansę. Echo tych słów wciąż jest słyszalne w narracji filmu. Inny jako podmiot założonej wiedzy o mnie samym nie jest tu celem, ale przeszkodą na drodze do jego osiągnięcia. Filmowa diegeza poddana jest mocnej stylizacji i estetyzacji. Bohaterowie tak jak każdy z nas zamknięci są w świecie spowitym zasłoną fantazji i łudzą się, że to, co nieznane i niedostępne, jest przestrzenią pełną obietnic, osobą, miejscem wielkich możliwości.

Urszula Pieregończuk (ur. 1984)
W latach 1994-2000 Stypendystka Krajowego funduszu na Rzecz Dzieci.
W roku 2002 otrzymała stypendium Ministra Kultury za osiągnięcia artystyczne.
W latach 2005-2011 studia na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Otrzymała nagrodę Rektora UMCS za najlepszy dyplom z grafiki wykonany w pracowni multimediów u Prof. Grzegorza Mazurka.
Film „Rosyjski romans" zdobył II nagrodę oraz nagrodę publiczności w 8. edycji konkursu „Samsung Art Master" (Warszawa 2011), znalazł się w finale konkursu Etiud i Animacji (Łódź 2012) i międzynarodowego konkursu filmów amatorskich i niezależnych KAN" (Wrocław 2012). Nominowany do nagrody filmów niezależnych i krótkometrażowych w międzynarodowym konkursie „Złote mrówkojady" (Lublin 2012).

Natalia Oliwiak - „Kręgi czasu", 2011
Film abstrakcyjny, zawiera elementy op-art, skomponowany w kole - przeznaczony do wyświetlania w planetarium. Głównym, animowanym elementem są różnobarwne kręgi symbolizujące czas. Obrazy malarskie autorki, na podstawie których powstała animacja to subiektywna interpretacja kolorystyczna każdego miesiąca, zaś film stanowi ich audio-wizualną formę. Muzykę do animacji skomponował Jędrzej Rochecki.

Historia Pongo Records to splot nieprawdopodobnych zdarzeń oraz dzieło przypadku spotkania się dwóch osób w tej samej czasoprzestrzeni. Nieformalna grupę Pongo Records tworzą Junior & young_ql, czyli Łukasz Waraksa i Patryk Maciejewski. Gdyby nie długie nieprzespane noce spędzone na imprezach lub na muzycznych poszukiwaniach niekonwencjonalnych i jakże awangardowych dźwięków, to pewnie ten skromny duet nie przetrwał by tak długo. Prywatnie znają się już 10 lat, grają razem od 8. Zaczynali od typowego chillout-u instrumental, frenchchill, nu jazz. Jednak szybko odkryli, że elektronika jest tym w czym mogą się najbardziej spełniać. Obecnie grają ambient, IDM, experimental, glitch, minimal, dub, click, awangarde, norske elektroniskk. Miękki beat, duża ilość szumów i trzasków, klikanie i przeszywający sopran to dźwięki które doprowadzają słuchaczy i ich samych do dreszczy. Ich występy to prawdziwe muzyczne show. Najczęściej grają jednocześnie pojedynkując się na coraz to lepsze kawałki. Znani są ze swojego specyficznego stylu mixowania opartego mniej na beatowaniu, a bardziej na przenikaniu się dźwięków. Ich całonocne sety to podróż po najbardziej wyrafinowanych muzycznie dźwiękach.
Clicktime zagra gościnnie z Pongo Records. Dj, producent, kolekcjoner winyli. Przygodę z muzyką elektroniczną rozpoczął pod koniec ubiegłego stulecia, kiedy w ręce wpadła mu kaseta z holenderskim hardcorem. Jakiś czas później, zainspirowany pierwszą płytą The Prodigy, zaczął produkować kawałki i miksować je na komputerze. Fascynacja elektroniką przechodziła różne etapy, ale największy wpływ wywarły na nim wczesne produkcje wytworni Tresor oraz set wydany na CD: "Tresor Tracks Mixed By Pacou". Od tamtego czasu minęło kilka lat, a jego styl ewoluował bardziej w stronę takich labeli jak: M_nus, Pokerflat, Trapez, Traum, Freude am Tanzen, Perlon, Vakant, Mobilee, Supdub, czy Wagon Repair. W jego torbie z płytami znaleźć można szerokie spektrum muzyki elektronicznej, od downtempo, przez minimal, po warczące electro. Stara się nie dzielić muzyki na gatunki, woli raczej określać muzykę w kategoriach dobrej i słabej. Dlatego też nie ogranicza się stricte do elektroniki, w swoich setach wplata sample z najróżniejszych czarnych płyt, od wokali z polskich i zagranicznych klasyków, poprzez płyty scratch/battle, a kończąc na winylach nagranych dla BBC w latach siedemdziesiątych, przedstawiających odgłosy otaczającej nas rzeczywistości. Przez jakiś czas mieszkał w Anglii, gdzie spędzał długie godziny na przesłuchiwaniu winyli w starych antykwariatach, co zaowocowało pokaźnym zbiorem „dziwnych" płyt. Jego sety są nieszablonowe i zaskakujące, do setup'u często podpina trzeci gramofon lub sampler.

KakofoNIKT – poznańska grupa audio-wizualna poruszająca się na styku muzyki industrialnej, noise'u, free improvisation, instalacji dźwiękowych i performance'u. Instrumentarium grupy stanowią m.in. metalowe odpadki, uszkodzone urządzenia elektroniczne, zabawkowe instrumenty, przetwarzana elektronicznie lira korbowa i saksofon, nagrania terenowe, przedmioty codziennego użytku, generatory fal akustycznych. Celem zespołu jest kalibracja percepcji słuchacza na kanał odmiennej świadomości – eksperymenty z porą koncertu jak w przypadku projektu Responsorium- zaczynającego się o 5 rano czy dosłownie z położeniem publiczności w cyklu koncertów do śnienia Dream Machine. Dźwięk staje się punktem granicznym doświadczenia. Istotnym elementem funkcjonowania grupy jest praca z przestrzenią, jak było w przypadku występów w Synagodze w Klimontowie, remizie strażackiej w Zdunach, starej rzeźni w Tucznie czy koncertu na podświetlany i amplifikowany las oraz multimedialnej zamianie góry z dołem największego przejścia podziemnego w Poznaniu.

Patryk Lichota – laptop, saksofony, teremin
Szymon Mizera – lira korbowa+ efekty, didgeridoo, głos
Hubert Wińczyk – preparowane obiekty, generator fal akustycznych, efekty, zabawkowe instrumenty, głos
Tomasz Gęstwicki – live video