Prawa Człowieka w Filmie... Festiwal WatchDocs!

W dniach 23-26 maja (środa-sobota), w Kamienicy Naujacka Miejskiego Ośrodka Kultury, można będzie obejrzeć dziewięć doskonałych filmów dokumentalnych na temat praw człowieka. Wszystko to w ramach Międzynarodowego Festiwalu Filmowego WatchDocs! Zachęcamy do zapoznania się z bogatym programem i serdecznie zapraszamy. Na wszystkie pokazy wstęp wolny!

Międzynarodowy Festiwal Filmowy WatchDocs – Prawa Człowieka w Filmie
23-26 maja (środa-sobota)

23 maja (środa)

/godz. 17.00/
„Kołysanka z Phnom Penh”
Polska 2011, 103′
Reżyseria: Paweł Kloc
Bohaterowie tego imponującego dynamicznymi zdjęciami Przemka Niczyporuka dokumentu to para mieszkających w tytułowym mieście życiowych rozbitków. Ona jest prostytutką i alkoholiczką, oddającą kolejne dzieci na przechowanie bliższym i dalszym krewnym. On Izraelczykiem po traumatycznej służbie wojskowej, szukającym swojego miejsca na świecie i usiłującym utrzymać siebie i swoją nową rodzinę z wróżenia z kart tarota na ulicach kambodżańskiej stolicy.   Nakręcone ukrytą kamerą ujęcia nie pozostawiają wątpliwości – w tym mieście można kupić wszystko.

/godz. 19.00/
„Idź do diabła”
Niemcy 2010, 82’
Reżyseria: Julie Krauzer, Mareille Klein
W miasteczku Heinsberg zamieszkał pedofil. Mieszkańcy się burzą. Ale przecież Karl odbył już karę (przyznał się zresztą tylko do pierwszego gwałtu) i chce teraz zacząć nowe życie. Jak głosi angielski tytuł filmu, nie ma „ani wejścia, ani wyjścia” z tej sytuacji. Za dużo emocji, zbyt wiele sensacji.  „No entry no exit” stawia trudne pytania i bynajmniej nie daje łatwych odpowiedzi.

24 maja (czwartek)

/godz. 17.00/
„Nie chcecie prawdy. Cztery dni w Guantanamo”
Kanada 2010, 100’
Reżyseria: Luc Côté, Patricio Henriquez
Omar, syn konstruktora bomb Al Kaidy, oskarżony o zabójstwo amerykańskiego komandosa, jest jedynym „zachodnim” więźniem pozostającym w Gitmo. Jedynym, którego kraj nie wystąpił o ekstradycję, mimo że wszystkie instancje, łącznie z Sądem Najwyższym Kanady, uznały, że jego konstytucyjne prawa zostały pogwałcone. Przesłuchanie, które oglądamy w filmie prowadzą kanadyjscy śledczy. Podzielony ekran, odpowiadający widokowi z różnych kamer, tworzy wrażenie dystansu, ale czy długo uda się go utrzymać?

25 maja (piątek)

/godz. 17.00/
„Sprzedana”
Szwecja 2010, 72’
Reżyseria: Nima Sarvestani
Bohaterka filmu, Sabere, z pewnością nie zgodziłaby się z tezą, że jakakolwiek kultura uzasadnia łamanie jej podstawowych praw. Gdy miała 10 lat, sprzedano ją starszemu o 40 lat Talibowi. Ich „związek” oznaczał dla Sabere uwięzienie, bicie i kilkakrotne poronienia. Dziś szesnastoletnia, znalazła pomoc i schronienie dzięki organizacji pozarządowej pomagającej kobietom.  Ten dokument mógłby być świetnym argumentem na rzecz uniwersalizmu praw człowieka w sporze z kulturowym relatywizmem.

26 maja (sobota)

/godz. 13.00/
„Od głowy do nieba”
Włochy 2010, 53′
Reżyseria: Debora Scarperotta
Mohammed mógł pozostać w rodzinnym Maroku na garnuszku rodziców, znosząc przy tym dalej pogardliwe uwagi, jakich wiele nasłuchał się w szkole i na ulicy. Wybrał jednak własną drogę i udał się w daleką podróż do Włoch. W swoim znakomicie nakręconym i mądrym filmie Debora Scaperrotta przedstawia portret bohatera o niebywałej sile i intensywnej ekranowej obecności, zadającego sobie i nam zupełnie podstawowe pytania.

/godz. 14.00/
„Nasza szkoła”
USA / Szwajcaria / Rumunia 2011, 94′
Reżyseria: Mona Nicoara, Miruna Coca-Cozma
Pół wieku po głośnej sprawie Brown v Board of Education, która zapoczątkowała desegregację białych i czarnych dzieci w amerykańskich szkołach, spokojne rumuńskie miasteczko szykuje się do podobnego eksperymentu. Przy wsparciu Unii Europejskiej dzieci z romskiego przedmieścia, dotąd w ofercie edukacyjnej mające jednoizbową ruderę z żałosnym poziomem nauczania, mają chodzić do szkoły w miasteczku razem z innymi dziećmi. Jakie szanse będzie miał początkowy entuzjazm Beniego, Aliny i szesnastoletniej już Dany w zetknięciu z nową rzeczywistością?
„Nasza szkoła” zdecydowanie wyróżnia się na tle powstałych dotąd dokumentów o Romach. Tylko połączenie wiedzy i doświadczenia w dziedzinie praw człowieka, rzeczywistej chęci rozpoznania społecznych problemów i znakomitego filmowego rzemiosła mogło przynieść tak odkrywcze efekty.

/godz. 16.15/
„Bhopal – życie po katastrofie”
USA 2011, 91’
Reżyseria: Van Maximilian Carlson
Rankiem 3 grudnia 1984 roku, w wyniku awarii w fabryce pestycydów należącej do amerykańskiej firmy Union Carbide, do atmosfery trafiło 40 ton trującego izocyjanianu metylu. Dziś wiadomo, że przyczyną katastrofy była redukcja kosztów, między innymi w dziedzinie bezpieczeństwa. Film Von Maximiliana Carlssona skupia się na drugiej generacji ofiar – dzieciach ludzi, którzy bezpośrednio doświadczyli katastrofy.

/godz. 14.45/
„Białoruski sen”
Rosja 2011, 50’
Reżyseria: Ekatarina Kibalchich
Centralnym punktem tej opowieści są oczywiście wybory prezydenckie 19 grudnia 2010 roku i następujące po nich represje. Ekaterinie Kibalczicz udało się uniknąć martyrologicznego tonu, a nawet przekonująco pokazać Białoruś, z której nadzieja bynajmniej się nie ulotniła.

/godz. 18.40/
„Sprawiedliwość dla Siergieja”
Holandia 2010, 62’
Reżyseria: Martin Maat, Hans Hermans
Bohater tego wstrząsającego dokumentu zmarł dwa lata temu w moskiewskim areszcie śledczym na Butyrkach – najprawdopodobniej w wyniku celowego nieudzielenia pomocy medycznej. Siergiej Magnicki był błyskotliwym prawnikiem i zwyczajnym, dobrym człowiekiem. Pracował w dużej zachodniej kancelarii prawnej w Moskwie. Na swoje nieszczęście, prowadząc jedną ze spraw, wpadł na trop największej rosyjskiej afery podatkowej ostatnich lat. Mimo wielokrotnie powtarzanych gróźb usiłował dokończyć prowadzoną sprawę. Film to spóźniony hołd dla człowieka, który w pojedynkę stanął do nierównej walki ze skorumpowanym systemem.

Na wszystkie pokazy wstęp wolny.

Współorganizator:
Stowarzyszenie Kofe(m)ina

www.mok.olsztyn.pl