Urodził się 17 listopada 1929 w Bydgoszczy - Arcybiskup metropolita warmiński w latach 1992-2006. Honorowy Obywatel Olsztyna oraz Honorowy Obywatel Miasta Kętrzyna.
Syn Wojciecha i Stanisławy z domu Jędrzejewska. Ojciec był podoficerem Wojska Polskiego, służącym w 62 pułku piechoty w Bydgoszczy. W latach 1950-1956 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Chełmińskiej w Pelplinie. W dniu 10 maja 1956 roku otrzymał święcenia kapłańskie w Pelplinie z rąk bpa Kazimierza Kowalskiego i został mianowany na stanowisko wikariusza parafii katedralnej w Pelpinie. W latach 1956-1958 prefekt w Collegium Marianum oraz nauczyciel w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w Pelplinie, a w latach 1958-1962 odbywał studia doktoranckie z historii Kościoła w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i studia specjalistyczne z zakresu historii Kościoła u prof. Josepha Lortza w Institut fuer Europaeische Geschichte w Moguncji. Po czterech latach studiów, promowany w dniu 26 czerwca 1962 roku uzyskał prawa i tytuł doktora Świętej Teologii, broniąc pracy doktorskiej pod tytułem: „Geneza i przebieg toruńskiego COLLOQUIUM CHARITATIVUM za Władysława IV w 1645 roku”. 9 lipca 1962 roku został mianowany profesorem historii Kościoła i wykładowcą języka łacińskiego i niemieckiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, a także dyrektor Archiwum Diecezjalnego. Funkcje te sprawował do roku 1980. Był również kapelanem szpitala. W uznaniu zasług, w dniu 22 października 1970 roku Ojciec Święty Paweł VI zaliczył Ks. Edmunda Piszcza do grona swych kapelanów. W roku akademickim 1973/74, korzystając z przyznanego Mu stypendium naukowego, studiował w Instytucie Historii Kościoła w Moguncji. Tam studiował także w roku 1979. W dniu 3 kwietnia 1982 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował Ks. Edmunda Piszcza biskupem pomocniczym chełmińskim. Otrzymał stolicę tytularną Aurusuliana, a 20 maja - święcenia biskupie w Pelplinie z rąk arcybiskupa Józefa Glempa. Był Wikariuszem generalnym i prepozytem kapituły katedralnej. W latach 1983-1995 przewodniczył Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, był członkiem Rady Głównej Konferencji Episkopatu Polski, a w latach 1989-1994 członkiem watykańskiej Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. 11 listopada 1985 roku mianowany został administratorem apostolskim sede plena przy urzędującym ordynariuszu bpie Janie Obłąku. 30 listopada 1984 roku objął kanoniczne rządy diecezją we Fromborku. Od roku akademickiego 1985/86, już jako Biskup Warmiński, wykładał historię Kościoła na Warmińskim Instytucie Teologicznym w Olsztynie, najpierw afiliowanym, a od 22 lutego 1995 roku agregowanym przez Stolicę Apostolską do Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Od 22 października 1988 roku, po przejściu bpa Obłąka w stan spoczynku został biskupem diecezjalnym warmińskim, a od 25 marca 1992 roku pierwszym arcybiskupem metropolitą warmińskim. Od 30 maja 2006 roku jest w stanie spoczynku.
28 października 2004 roku ks.dr Edmund Piszcz odznaczony został Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec za działalność na rzecz pojednania polsko-niemieckiego.
Ks.dr. Edmund Piszcz jest autorem książki Colloquium Charitativum w Toruniu w roku 1645 wstrzymywanej przez cenzurę ponad 30 lat. Wydano ją w roku 1995. Pisał artykuły w Polskim Słowniku Biograficznym, jego prace publikowały Studia Pelplińskie i Znak. Osobny rozdział pracy nauczycielskiej Ks.Edminda Piszcza stanowią listy wielkopostne i okazyjne drukowane w Warmińskich Wiadomościach Archidiecezjalnych.
W październiku 2003 roku Księdzu dr. Edmundowi Piszczowi nadano Honorowe Obywatelstwo Olsztyna.