Opis projektu:

Przedmiotem projektu jest ochrona miejsc ostoi chronionych gatunków na terenie Lasu Miejskiego w Olsztynie poprzez utworzenie komunikacyjnych ścieżek rowerowych dla mieszkańców Olsztyna, oraz mieszkańców podolsztyńskich gmin i turystów, które pozwolą na skanalizowanie i właściwe ukierunkowanie ruchu w celu zmniejszenia presji na gatunki i siedliska obecne na obszarze Lasu Miejskiego i terenach przyległych. Zadanie obejmuje etapy: roboty budowane,  małą architekturę (kosze, ławki, tab. dydaktyczna), nadzór w projekcie (inwestorski, przyrodniczy, autorski) i promocję (tablice informacyjno-pamiątkowe). 

Zakres projektu i zastosowane rozwiązania techniczne pozwolą na skuteczne i funkcjonalne skanalizowanie ruchu, w tym ochronę miejsc lęgowych ptaków, poprzez wyznaczenie i urządzenie odpowiednich tras przemieszczania się i odpoczynku. Stworzy to warunki do trwałego zachowania ważnych siedlisk przyrodniczych na terenie Lasu Miejskiego w Olsztynie, poprawi warunki środowiskowe w obrębie korytarza ekologicznego doliny rzeki Łyny (w OCHK oraz rezerwacie Mszar) oraz sprzyjać będzie propagowaniu, upowszechnianiu i informowaniu o problemach ekologii.

Cele projektu:

Głównym celem projektu jest zachowanie ciągłości i ochrona narażonych na zniszczenie ważnych przyrodniczo fragmentów korytarza ekologicznego doliny rzeki Łyny w Olsztynie.
Cele szczegółowe:

• ograniczenie presji ze strony użytkowników, na terenach wartościowych przyrodniczo leżących w granicach m. Olsztyna;
• przeciwdziałanie fragmentacji środowiska i stworzenie warunków do przemieszczania się zwierząt – zachowanie naturalnej ciągłość biocenoz leśnych;
• poprawa warunków środowiskowych w miejscach występowania, rozrodu, żerowania dziko występującej fauny i flory, poprzez zmniejszenie presji antropogenicznej;
• udostępnienie przedmiotowego obszaru przy minimalnej ingerencji w istniejący układ przestrzenny wraz z zachowaniem walorów przyrodniczych;
• propagowanie i uświadamianie społeczeństwu problemów związanych z postępującą degradacją środowiska, spadkiem bioróżnorodności i wynikających z tego zagrożeń globalnych;
• ochrona miejsc stanowiących siedliska ptaków (w tym będących bazą pokarmową miejscem rozrodu i żerowania), narażonych na zniszczenie wskutek niewłaściwego gospodarowania zasobami i niewłaściwym korzystaniem z terenu (płoszenie);
• zwiększenie udziału społeczeństwa w procesach decyzyjnych, oraz działaniach na rzecz ochrony środowiska;
• zrównoważony rozwój przestrzenny miasta oraz poprawa wartości przyrodniczych terenów cennych przyrodniczo;
• przygotowanie obszaru dla potrzeb tematycznego ruchu turystycznego, której głównym celem jest poznanie kultury ożywionej i nieożywionej;
• zwiększanie odporności agroekosystemów na stresy abiotyczne i biotyczne, zachowanie ich roli produkcyjnej, poprzez poprawę bioróżnorodności na obszarach wartościowych przyrodniczo, predysponowanych do działań na rzecz zwiększania bioróżnorodności.